Jacenia L.Marisha Malfoy

Lea korkunç bir tren yolculuğunun ardından soluğu okulda almıştı.Tren yolculuğu boyunca uyuklasa da onu bir şeyler rahatsız etmişti.Trene binmeden önce de kendisini böyle hissediyordu.Trenden indiğinde yanında bir kız belirdi.Güzel gözleri,sarı saçları vardı.Fakat elindeki sandığın içi o kadar dolu olmalıydı ki kız taşımak için hayli uğraşıyordu.Kızın yüzündeki ışıltılı gülümsemeden güç alarak kıza sessizce yaklaştı:
-Merhaba!!Ben Lea..Tanışmak istersin belki diye söyledim…Ya senin adın ne??dedi.Kızın hoşuna gitmişti galiba.O da hemen atıldı:
-Merhaba ben de Helen.Helen Dark.Tanıştığıma memnun oldum.Korkuyordum buradan açıkçası.Çünkü çok ıssız gözüküyor ve kendimi arkadaş bulamayacak gibi hissediyordum.Hele şu uğursuz Yasak Orman^a bakınca hepten tüylerim diken diken oluyor dedi.Lea ise kızın neden Yasak Orman^dan korktuğunu anlamadığı için:
-Neden korkuyorsun ki Yasak Orman^dan??dedi.Kızın cevabı gecikmedi:
-Bir abim var.Geçen sene buradan mezun oldu.Kendisi bana yaz tatilinde oldukça ürkütücü şeyler anlattı orman ile ilgili.Bir çeşit örümcek yaşıyormuş orada ve oldukça korkunçmuş.Yanına yaklaşanın ise yaklaştığına pişman edecek kadar kötü hale getiriyormuş dedi.Lea da bu sefer korkmuştu.Lea daha sonra sandığını çekiştirmeye çalışıyordu ve aynı zamanda Büyük Şölen^e yetişmek için bir hayli acele ediyordu.Kıza dönüp:
-Hangi binaya seçileceğini düşünüyorsun??dedi.Kız ise:
-Hufflepuff veya Gryffindor olacağından hiç şüphem yok.Çünkü ailemiz şuana kadar Ravenclaw ve Slytherin^e öğrenci neredeyse hiç vermemiş dedi.Lea mutlu olmuştu.Çünkü aynı binada olabilirlerdi.Lea da Ravenclaw veya Slytherin^e seçileceğini düşünmüyordu.Bundan da cesaret alıp mutlu adımlarla koşarcasına ilerliyordu.Bir kolunu ise yeni tanıştığı ancak iyi anlaştığı Helen^in omzuna koymuştu.Binaya girdiler.Daha sonra ise birlikte koşa koşa masalara oturdular.Salonda heyecan çığlıkları vardı.Lea çok ama çok merak ediyordu nereye seçilceğini.Müdür ilk önce konuşmaya başladı:
-Sevgili Yavrularım!!Okulumuza hoş geldiniz demek istiyorum öncelikle.Aramızda okulumuza yeni başlayan küçüklerimiz de var.Onlara okuldan biraz bahsetmek istiyorum.Öncelikle yavrularım!!Burada güvende olduğunuzu bilmenizi isterim..Öğretmenlerinizi de dikkate almanızı öneririm.Eğer çok dinler,az laf ederseniz iyi edersiniz ve mutlu bir yıl geçirirsiniz dedi.Salondan bir "Öff"sesi yükseldi.Çünkü müdür her sene aynı konuşmayı yapıyordu ve büyük sınıflar sıkılmışlardı.Müdür anlayışlı biri olduğu için hemen:
-Tamam tamam..Kesiyorum konuşmayı.Herkese iyi eğlenceler dilerim…Fakat öncelikle yeni öğrencilerimizin Seçmen Şapka töreni var…dedi.Herkesin en sevdiği bölümdü.Adlar okunmaya başlandı:
-George Summery...dendi.Ardından bir ses daha:
-Ravenclaw.
-Sally Wind..
-Slytherin..O anda Slytherin masasından bir alkış koptu ve Sally koşarak geçti.Bir çok isim okumaya devam ediyordu:
-Sarah Mensoon..Emma Wight... ve en sonunda Lea^nın beklediği isimlerden biri geldi.Beklediği derken kendi ismini ve yeni tanıştığı kızın ismini bekliyordu.O anda:
-Helen Dark..
-Hufflepuff sesi geldi.Lea şimdi Helen ile aynı binaya düşmeyi arzuluyordu..Birkaç isimden sonra:
-Jacenia Lea Marisha..dendi..Lea koştu ve seçmen şapkayı başına geçirdi.Bekledi..Şapka birden bağırdı:
-Hufflepuff...O anda Helen^dan ve diğer Hufflepufflar^dan bir alkış koptu.Lea koşarak arkadaşının yanına gitti ve 10 dakika sonra şölen başladı.Birçok çeşit yemek ve içecek vardı.Lea^nın en güzel ve en keyifli yemeğiydi bu..Gecenin geç saatlerinde şölen son buldu.Lea ve Helen hemen Hufflepuff ortak salanuna koştular.Daha sonra da yatakhaneye..
Yatakhane^de sessizlik vardı.Lea sessizlikten hoşlandığı için hemen tatlı bir rüyaya daldı.Ertesi gün soğuk ve yağışlıydı.Lea kalkmakta güçlük çekse de hemen yeni cübbesini giydi.Ortak salon oldukça kalabalıktı.Lea dört gözle Helen^ı bekliyordu.Kahvaltıya mutlaka onunla inmeliydi.Uzaktan Helen gözüktü.Fakat cübbesini giymemişti..Pijamalarıyla uykulu uykulu geliyordu.Lea şaşkınlıkla:
-Niye giymedin cübbeni Helen??Yoksa bir problem mi var??dedi.Daha sonra Helen halsiz halsiz:
-Kendimi çok kötü hissediyorum.Hastane Kanadına gitsem iyi olacak.Sen kahvaltıya in.Beni bekleme.dedi.Lea ise hemen:
-Öyle şey olmaz.Sen benim ilk arkadaşımsın ve oldukça kıymetlisin.Seni ilk günden yalnız bırakamam.Bende geliyorum…dedi.Hemen arkadaşına destek olarak Hastane Kanadına beraber gittiler.İçerisi bomboştu ve sessizdi.Lea uzaktan Bayan Bolloam^ı gördü ve seslendi:
-Bayan Bolloam..Lütfen yardım edin..Arkadaşım kendisini oldukça halsiz hissediyor..dedi.Bayan Bolloam ise usulca:
-Onu bir süre burada misafir edeceğim canım.Ayrıca senin burada beklemene de müsaade edemem..Lütfen Büyük Salon^a dön ve kahvaltını et.Daha sonra ise ilk günden dersleri sakın kaçırayım deme, dedi ve onu dışarı çıkarttı.Lea umutsuzca binaya doğru yürüdü…

bAŞKA BİR SİTEDE YAPTIĞIM RP'DİR..

1)Siyah kullanmamalıydın. Siyah şablonda görünmüyor.
2)(') yerine(^) kullanılmaz.
3)Noktalama işaretlerinden sonra boşluk bırakılmalıdır.
4)Rp uzunluğu iyi.
5)Renk uyumu fazla olmasa da güzel.
6)Betimlemelere daha fazla yer vermelisin.

Sonuç:Dershanemize gelmeye devam et.

Naomi sabahın 6:30’da iğrenç bir sesle uyandı. Sinirli uyanmak her zaman dezavantajdı. Gergin ve mutsuzdu. Hemen kalktı ve üstünü giyindi. Kahvaltıya indiğinde bütün masayı başına toplamış şeklinde takım kaptanı Harry duruyordu. Millete öğütler veriyor ve yemek yiyin yemek yiyin diye bağırıp çağırıyordu. Fakat kendisinin bir lokma bile yediği yoktu Naomi gülerek:
-Harry biraz bize diyeceğine kendin ye. En fazla senin yemen lazım hatta. Takım kaptanı olarak.
- Tamam,tamam..Yiyorum fakat Naomi…NAOMİ!!!!Peynir almamışsın seni sersem.. Esas senin zayıf vücudunla ne yapacağız onu bilemiyorum..
-Tamam Harry..Panik yapma..Alıyorum..Sen yemene bak..dedi ve geçiştirdi.Aslında ağzına bir lokma sürmeye hali yoktu.Saat 9:40 olmuştu bile.Maç ise 11:00’da başlayacaktı. Senenin son maçıydı ve çok önemliydi. Eğer bu maçı kazanabilirlerse Hufflepuff şampiyon olacaktı. Bu da büyük bir gururdu. Takımın en değerli oyuncusu Yui idi.Takımın arayıcısıydı. Bütün takım ona inanıyor ve güveniyordu. Fakat Panthea’nın da rolü küçük değildi yani.Vurucu olacaktı. Birçok sayı atmayı hedefliyordu. Fakat süpürgesi çok da hızlı ve iyi değildi. Bir Nimbus’u vardı. Bu düşüncelere dalmış olan Naomi Harry’nin dediklerinin hiçbirini duymamıştı ve ne yazıkki Harry bunu fark etmişti. O anda bir:
-LANET OLASI!!BENİ DİNLEMEYECEKSEN BURADA İŞİN NE?ÇOK MU İYİ BİLİYORSUN HERŞEYİ? HA..? KONUŞSANA…diye bir çığlık geldi.Naomi korkmuştu ve incinmişti. Takım arkadaşlarının yanında böylesi bir çığlığı hak etmiyordu.Sadece maçı düşünüyordu ve ne yapacağını planlıyordu.Birden gözünden bir yaş süzüldü Naomi’nin ve koşarak büyük salondan dışarı attı kendini.Gözlerinden şimdi milyonlarca damla süzülüyordu.Naomi kendisini yatağına atmış hüngür hüngür ağlıyordu.Maça çıkmayacaktı.Bu kadar hakaretten sonra dayanamazdı buna.Naomi hüngür hüngür ağlarken büyük salonda Hufflepuff’lılar aralarında konuşuyorlardı.
-Çok ağır konuştun Harry..
-O kadar hakaret etmemeliydin..

-Gerçekten şimdi bittik Harry.Naomi en iyi vurucuydu.İşimiz bitti.
-Çok abartın…derken Harry tekrar gürledi:
-ÜSTÜME GELMEYİN.HALLEDECEĞİM.. dedi ve dışarı çıktı.Huffepuff ortak salonuna gidiyordu.Naomi’den belki de özür dileyecekti. Ortak salona geldiğinde Naomi yatağından kalkmıştı ve buğulu gözlerle camdan dışarıyı izliyordu.Harry geldiğinde ise:
-Git buradan Harry.Bensiz de yapabilirsiniz?Ben işe yaramaz bir tüy kafayım öyle değil mi?Haydi git buradan…
-Hiçbir yere gitmiyorum.Maça sende çıkacaksın..Özür dilerim..Kendime hakim olamadım..Pardon..

-Önemi yok..Ama ben maça çıkmıyorum..
-Tekrar bağırmaya başlamadan gelsen iyi olur..Maça 20 dk kaldı.Son hazırlıkları yapmalıyız..Daha cübbeni bile giymedin..

-Tamam sen git geliyorum…dedi ve Harry’nin çıkışını izledi.Sonra ise kendini Qudditch sahasında buldu.Hemen cübbesini giydi ve süpürgelikten süpürgesini aldı.Sahaya çıkıyordu Ravenclaw’lılar..Çekişmeli bir maç olacağı kesindi..

Ravenclaw-Hufflepuff Dönemin Son Maçı

Ravenclaw’lar sahaya çıkmışlardı.Üstlerinde mavi cübbeleriyle dikkat çekiyorlardı.Aralarından hemen yeni arayıcıyı bulmaya koyulmuşlardı.İlk fark eden ise Yui olmuştu.Hemen bağırdı:
-Şuradaki sarı saçlı kızı görüyor musunuz??Bence o bir arayıcı….dedi. Herkes kızın süpürgesine baktı.Çok kötü gözüküyordu.Bir Silsüpür’dü galiba.Bunun üzerine Naomi bir kahkaha attı.Sonra sahaya çıktılar.Harry ve George el sıkıştılar ve oyun başladı.İlk sayıyı kim yapacak merak konusuydu.Quaffle şuan Naomi’nin elindeydi ve Ravenclaw direklerine doğru ilerliyordu. Önünde ise hiçbir engel yoktu.Hızlandı ve…

- 10-0 Hufflepuff önde..diye bir ses geldi..Hufflepuff’lılar coşmuştu..Bu arada Yui de sarı saçlı Ravenclaw arayıcısını kandırmaya çalışıyordu.20 dakika sonra bir anons daha duyuldu ve Sally adlı diğer vurucu bir sayı daha atmıştı..Skor şuanda:

-60-10 idi..Hufflepuff’ın artık Snitch’i yakalaması gerekiyordu ki Yui birden hızlandı..4 Metre kadar ilerisinde duruyordu altın Snitch ve parıl parıl parlıyordu.Bir gümbürtü ve daha sonra bir anons daha duyuldu..
-210-10 Hufflepuff Kupa’yı kazanıyor….O anda tüm Hufflepff’lılar sevinç çığlıkları atıyorlardı.Naomi çok sevinçliydi..Fakat gümbürtü sesinin nereden geldiği yeni anlaşılmıştı.Yui yere düşmüştü ve süpürgesinin kırılma sesi gelmişti.Yui’nin bişeyi yoktu fakat süpürgesi artık gitmişti…

BAŞKA BİR SİTEDE YAPTIĞIM RP'DİR. Birçok hatam olabilir..

Buraya yazmıcaksın baska baslık açıçaksın

Yeni Arkadaş ile Tanışma

Lea istemeyerekte olsa Büyük Salon’a dönmüş ve kahvaltıya başlamıştı. Aklı hala Helen’da idi. Ancak yapacak bir şeyi yoktu. Sakince yemekleri tabağına koydu ama ağzına bir lokma bile sokmadan Büyük Salon’u terk etti. Koşarak Hastane Kanadı’na gitti. Helen çok kötü gözüküyordu. Kendinden geçmişti ve Bayan Bolloam’da telaşlı gözüküyordu. Bayan Bolloam Lea’yı görünce yüzünde daha da soğuk bir ifade belirdi. Yanına yaklaşıp:
-Lea gene mi geldin sen buraya? Aklın almıyor mu kızım senin? Sana az önce ne dedim ben sana? Git kahvaltını yap demedim mi? Şimdi derhal çık yoksa seninle birlikte Müdür’ün yolunu tutmayalım.
-Peki Bayan Bolloam ama lütfen beni haberdar edin. Lütfen! O benim ilk ve tek arkadaşım
-Tamam uzatmayalım. Hadi derslerine, dedikten sonra Lea’yı dışarı çıkartıp kapıyı kilitledi. Lea koridorda salakça dolanıyordu ve etrafına bakınıyordu. Bir çocuk geçiyordu. Güzel gözleri vardı. Kızın üzerinde Hufflepuff yazan bir cübbe vardı. Bu yazıyı da gördükten sonra hemen kızın yanına yaklaştı. Hafifçe:
- Selam! Adını öğrenebilir miyim? Ben Lea..Tanışmak isterim..
-Bende Jennifer.. Jennifer Kalonie.. Bende tanıştığıma sevindim. Seninde cübbende Hufflepuff arması var fakat daha önce seninle karşılaştığımı sanmıyorum.Yani şu 2 günde
-Bende Hufflepuff'lıyım. Evet. Fakat pek vaktim olmadı ortak salona uğramaya. Akşam geç geldim ve şölenden sonra direk yattım. Neyse sonuçta tanıştık değil mi? dedi. Lea kendisine şaşmıştı. Bir anda Hastane Kanadı’nda yatan arkadaşını nasıl unutabilmişti? Kendisinden utanıyordu. Sonra kız kendisine sorulan soruya cevap verince bir anda düşünceleri dağıldı. Jennifer:
- Evet tanıştığım için çok memnunum. İlk arkadaşlarımdan birisin . Neyse benim KSKS dersine yetişmem gerekiyor. Ya sen gelmeyecek misin?İlk günden dersleri kaçırmanı pek istemem. Annem hep böyle söyler diye de ekledi. Lea da onaylarmışçasına peşine takıldı kızın. Fakat ortak salonun önünden geçerken kitaplarının yanında olmadığını fark etti. Kıza söyleyerek KSKS salonunda görüşürüz diye de ekledi ve ortak salona girmeye çalıştı. Portre kapısına geldi ama şifreyi unutmuştu. Şimdi ne yapacaktı? Bir Slytherin’liyi bekliyordu ama hay aksi bir tane bile gelmiyordu. Tek tek düşünmeye başladı önceki şifreleri. Bu Kont Delexur sürekli değiştiriyordu şifreleri. Lea şifreleri hafızasından geçirmeye başladı.
-Proten Meighbard dedi fakat portre açılmadı .

-Corinas Falcona …Fakat portre gene hareket etmedi

- Milleruim Expecto dedi ve bu sefer portre dönüp açıldı.


KSKS Dersi ve Ceza
Lea zaferini kutlamak için dans ediyordu. Sonra eşyalarını aldı ve portre deliğinden geri çıktı. Koşa koşa ilerlemeye başladı. KSKS sınıfı kulenin batı tarafındaydı. Kendisi ise doğu tarafında. Aceleyle koşuyordu. Profesör Redusso öldürecekti onu. Çok sinirli ve öfkeli biriydi. Lea aceleyle bahane düşünüyordu. Sınıfın kapısına geldiğinde derin bir soluk aldı ve:
- Profesör çok ama çok özür dilerim. Ortak salonun şifrelerini unuttuğum için bir süre açamadım portreyi. Fakat sonra aklıma geldi ve ancak yetişebildim. Kusura bakmayın gerçekten ..
- Özrünüz reddedildi. Dersten sonra cezaya kalıyorsunuz..
- Ama profesör..

- İtiraz etmeyiniz lütfen..Derhal yerinize geçin ve geç kaldığınız dersle ilgilenmeye bakın..
-Peki profesör dedi.Sonra bütün ders boyunca surat astı ve derse katılmadı.Dersten sonra ise herkesin çıkmasını izlerken sıkıntıyla Profesöre bakıyordu. Profesör herkesi sınıftan çıkardıktan sonra Lea’nın yanına geldi:
- Eveeet..Sana uygun bir ceza arayalım..Mesela şimdiden eline bir süpürge alıp çoktandır temizlenmemiş olan koridorları temizleyebilirsin. Daha sonra sana daha uygun cezalar bulacağımdan emin olabilirsin..
Lea yüzündeki öfkeyle süpürgeyi almak için yavaş yavaş yola koyuldu. İlk günden en sevdiği dersi, yani Sihirli Yaratıkların Bakımı dersini kaçıracaktı. Ağır ağır gitmesine rağmen süpürgenin ve kovanın durduğu yere gelmişti.Süpürgesini aldı ve temizliğe başladı&

başka bir sitede yaptığım rp'dir ve ilk gönderdiğim rp'im devamıdır...

ya pardon jnm msj buraya yazmıçaktım başka siteme yazcaktım ondan yanlışlık oldu..

daha fazla süredir rp yapıyor gibi duruyorsun. Mesela ben neredeyse 1 yıla yaklaştı oldu olmadı hala çok güzelrpler yapamam

Rp1:

1)Renk uyumu fena değil.
2)İmla hatası yok.
3)Betimlemeler iyi.
4)Uzunluk süper.

Rp2:

1)Renk uyumu daha güzel.
2)Betimlemeler güzel.
3)Uzunluk iyi.
4)İmla hatası yok.

Sonuç:Çok başarılısın ama yine de dershanemize uğramaya çalış.Umarım normal Rp'lerinde böyle olur. İyi Rp'ler...

1)Konu güzel olmuş
2)Hiç hata bulamadım
3)En sevdiğim renkleri kullanmışsın ama bordoya benzer bi renk var onun yerine azcık daha açık renk kullan

Süpersin ellerine sağlık çok güzel olmuş

1. Rp uzunlugu iyi olmasada güzel.
2. Konu güzel.
3. Yazım yaznlışı çok az var.

Sonuç: Rp derhanemize gelmeye çalış...

1. Bazı yerlerde hatan var.

2. Rp uzunlugu iyi.

3. Renkler hoşuma gitti.

Sonuç: Sen rp dershanesine gelmeye çalış.

Öhms..Gene Ben

Sabahın henüz olmadığını umuyordu Dora. İlk dersler başlayacaktı. En azından kendisi için. Dünkü Mitoloji Dersini kaçırmış olması şanssızlıktan ibaretti. Ama sert yapılı ve soğukkanlı profesöre gelde bunu anlat! Elbette onu dinlemeden derse almamıştı. Sonunda da bir gün ceza. Tek iyi yanı şu sıralar olmamasıydı. Derslerin yeni başlaması ve ilk gün sendromlarına şükrediyordu Dora. Cezayı bütün gün boyunca düşünüyor ancak bulamıyordu. Kahrolası şu cezada nereden çıkmıştı ki şimdi? Alt tarafı bir ders kaçırmıştı. Bir sorun göremiyordu ortada. Bu derste tanıştıklarını umuyordu önceleri. Ama Will'e sorduğunda acı gerçeği öğrendi. İlk dersler işlenmişti ve daha ilk günden Dora bunları kaçırmıştı. Nasıl devam edecekti ki bu tembellikle?

Henüz uyanmamış olması kötü şeyler düşünmesini engellememiş,kuvvetlendirmişti. Tüm gece rüyasında Aritmansi profesörünün kendine verdiği cezayı görmüştü. Tam tamına 5 saat boyunca konuşmuş,kızmış,bağırmış ve sınıfı temizletmişti. Yetmezmiş gibi binalarından 30 puan kırmıştı. Korkuyla yatağından sıçrarken " Kahretsin ! Yeter" diye bağırdığını hissetti. Sabahın bu saatlerinde bağırmak insanın boğazına iyi gelmiyor olacak ki bir yanma hissetti. Baş ucundan bir bardak su doldurup içti. O kabus şuana kadar gördüğü en berbatıydı. Bunların gerçek olmaması dileğiyle kalktı yerinden. Yanında uyuyan ufak tefek Jilly isimli kız nasıl derin uykudaysa o çığlığa rağmen uyanmamıştı. Dora sessiz ve küçük adımlarla diğer yataklara göz gezdirdi. Birkaç yatak hariç hepsi doluydu. Boş olan yataklardan biri de Will'în yatağıydı. Ders meraklısı olması yüzünden aceleyle kahvaltı edip sonrasında ders öncesi çalışma yapmacağını biliyordu. Bunu Dora hiçbir zaman yapmayacağına emindi. Uykusundan daha mı önemliydi ders öncesi çalışma? Hayır değildi. Üstünde hala geceliklerinin olduğunu fark edince " Off bunamaya başladım galiba" dedi ve yatakhaneye gitti. Ufak dolabından tertemiz bir cübbe çıkardı. Üzerindeki Slytherin arması göz kamaştırıyordu. Üstüne yakışacağını biliyordu. Geceliğini çıkardı ve cübbesini giydi. Gerçekten tam üstüne göre idi. Ufak adımlarla yatakhaneden çıktı.

Ortak Salonda şöminenin zayıf ateşi hala yanıyordu. Garip olan ise ortak salonun boş olmasıysdı. Kimse yokken burada oturmanın alemi yoktu. Kalktı ve portreden çıktı. Koridorlarda kasvetli ve sıkıcı bir hava vardı. Sabah olmasına rağmen iç karartıcıydı. Pek kalabalık olduğu söylenemezdi. Henüz ismini bilmediği kişiler geçiyordu. Hiçbirini tanımasa da tek tanıdğı kişi olan Aritmansi profesörüyle karşılaşmak istemiyordu. Karşılaşırsam ne diyeceğim diye içi içini kemiriyordu. Adımlarını hızlandırdı ve her 3 adımda bi arkasına bakmaya başladı. Koridorda görenler şaşkınlıkla iziyorlardı Dora'yı. Ama Dora umursamadan ilerliyordu. En son Büyük Salona gelince rahatladı. Hufflepuff masasında gözleri Jared'i aradı ama göremedi. Tina ile olmalıydılar. Ya da henüz kalkmamıştı. Uykusuna düşkün olduğunu biliyordu. Neyse diyerek Slytherin masasında oturan Will'in yanına gitti. "Selam Will" dedi ve tabağına birkaç sosis aldı. Acele etmesi gerekmiyordu ama nedense bir panik içindeydi. Will'in cevabının ardından masa da kimse konuşmadı zaten. Dora da Will'e bir şey demeden ağzına tıkıştırdıklarını yiyerek masadan kalktı.

Mitoloji dersi olduğunu panodan görmüştü. Sonrasında Bitkibilim vardı. "Off..Bitkilerden nefret ediyorum" dedi yakınır gibi bir sesle. Kütüphaneye gitti. Birşeye bakmak istiyordu ama özel bölümde olduğunu bilmediği için rafları karıştırmaya başladı. Kütüphane sorumlusu geldiğinde ise "Aradığın kitap özel bölümde.. İzinsiz oraya giremezsin" dedi ve gitti. Dora ise öfkeyle taklidini yaparak çıktı. Saatine baktığında saatin 8 olduğunu gördü. Hemen koşarak 5.kata çıktı. 3 kat çıkmak zorlu olmasa da sabah saatlerinde uykulu olunca hayli güç oluyordu. Sınıfa geldiğinde soluk soluğa kalmıştı. Profesörün yanına giderek " Özür dilerim" dedi ve profesörün başıyla yerine geçmesini gösterdiği hareketiyle boş bulduğu bir yere oturdu. Will'e bakıp göz kırptı. Sonra profesörü dinlemeye başladı.
"Merhabalar gençler..gençler diyorum kızmıyorsunuz umarım..Aramızda pek yaş farkı yok aslında 10-11 falan..Aslında kötü bir başlangıç yaptım baştan alıyorum..Merhaba arkadaşlar..Ben bu yılki mitoloji profesörünüz Nemesis Jandrea Archman.. 22 yaşındayım..Hogwarts'dan mezun olur olmaz şifacı oldum..Diyeceksinizki neden sonra şifacılığı bıraktın..Bunun nedeni ailemin profesör olmamı istemesiydi onları kıramadım açıkcası..Ama pişman değilim..Zaten şifacılığıda tam anlamıyla bırakmadım..Aile demişken biz baya büyük bir aileyiz..6 tane kardeşim var..Ama 2 sene önce en büyük abimi kaybettik..İkizimle tanışma imkanı bulmuşsunuzdur..Aritmansi profesörünüz Stuart..Öyle sert sert konuştuğuna bakmayın..Aslında çok iyi kalplidir..Birde küçük kardeşlerim Elizabeth ve.. "derken camdan içeri süpürgeyle bir çocuk girdi. Yere düşmenin etkisiyle afallamış gibi duruyordu. Fakat Dora'nın bundan çok ilgisini Stuart isimli profesörün yani gece rüyasına giren Aritmansi profesörünün kardeşi olması çekmişti. Başını iki yana sallamakla yetindi. Sonra profesör devam etti: Ve en haylaz kardeşim Craig..Yani biraz önce camdan sınıfa giren kişi..Ama birdahakine kapıdan girmeyi deniyeceksin değil mi küçük böcek ? "dedi. Craig isimli çocuğa sarılmayı bırakıp devam etti"- Ben diğer profesörlerinize pek benzemem..Hatta sizin yaşlarınızdayken okulun en yaramaz kızı bendim..Bazen mezun olduğuma sevindiklerini bile düşünüyorum..Her türlü yaramazlığınıza göz yumarım ama saygısızlığa vurmadığı taktirde..Hatta sizinle diğer profesörlere tuzaklar hazırlarız veya eğlenceli bir sürü şeyler yapabiliriz.. Bana lütfen Profesör veya Bayan Archman diye hitap etmeyin.. Adımı demin belirttim..İsterseniz yani Nemesis uzun gelirse Isy'de diyebilirsiniz.. Sizden tek isteğim arkadaşlarınızla ve benimle saygılı bir şekilde konuşup şakalaşmanız.. Böyle göründüğüme bakmayın sinirlendiğimde çok çekilmez biri haline dönebiliyorum.. Craig biliyor..Onun haricinde eğer istemezseniz ödevleri yapmak zorunda değilsiniz..Ödevleri yapmayanlardan puan kırılmayacak..Eğer binanıza puan kazandırmak istiyorsanız yapabilirsiniz ödevleri..
Bugün öyle mitolojiyle ilgili çok derin şeylere girmeyeceğim..İlk ben kendimi anlattım..Sıra sizlerde..Hepinizin önünde kağıtlar var..Oraya anlatmaya başlayabilirsiniz..Böylece bende sizi tanımış olurum.. " diyerek kağıtları dağıttı. Dora kendi ile ilgili herşeyi yazmaya başladı." Adım Jacqueline Dora Belcqua. Slytherindeyim. Bir ikizim var. Serah. Ama şuan burda yok sanırım.Çünkü bileğini incitti. HAstane kanadında. Bunun dışında annem Nelly Belcqua ve babam Thomas Belcqua. Pek çalışkan olmasam da elimden geleni yapacağım" yazıp bitirdi. Profesör bir süre sınıfı süzdükten sonra kağıtları toplatyıp "- Evet hazırsanız size kısaca bu mitolojinin ne olduğunu anlatayım..Birde sonra küçük bir öykü ile dersimizi bitiririz..
Mitoloji bir din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır.Bu fazla karışık oldu sanırım..Yani genelde gerçek dışı yada abartılı bir şekilde anlatılan efsaneler diyelim..Binlerce türlü mitoloji ama bir sürü..Tüm ülkelerin kendilerine has bir mitolojileri veya destanları var..Okadar çokki bu 7 sene içinde bile hepsini göremeyeceğiz..İlk olarak en bilindik olan Yunan Mitolojisinden başlayacağım..Anlatıcağım hikayede taa Yunan mitolojisinin başı olucak..Diğer desimizde daha detaya gireriz.. Evren oluştuktan sonra, onun üstünde yaşayacak ve ömür sürdürecekleri meydana getirmek gerekiyordu. Bunun için Gaia yani yer kendi oğlu Uranos yani gök ile birlikte Titanlar yarattı. Altısı dişi altısı erkek olmak üzere oniki tane olan Titanlar şunlardır; Okeanos, Koios, Hyperion, İapetos, Kronos, Theia, Rhea, Mnemosyne, Phebe, Tethys, Themis.

Uranos ile Gaia, bundan sonra Kylops'ları dünyaya getirdiler. Tanrılara benzeyen ancak alınlarının ortasında tek gözleri bulunan Kylops'lar şunlardır; Brontes, Steropes, Arges.

Bunlardan başka omuzlarından bükülmez yüzer kolları sallanan ve sırtlarına ellişer baş dizilmiş olan; Kottos, Briareos, Gyges adındaki devler dünyaya geldi. Bunlara Hekatonehires yada Centimanes derler.

Uranos tuhaf bir biçimde çocuklarından korkuyor, doğdukça onları yerin derinliklerine atıyor, oraya hapsediyordu. Bu harekete Gaia çok kızdı ve ondan yaptıklarının öcünü almaya karar verdi. Göğsünden parlak çeliği çıkararak onunla keskin bir tırpan yaptı, sonra çocuklarına planlarını anlattı.

Ama çocukları bu plandan korktular, yalnız en son doğan oğlu Kronos annesine yardım edeceğini söyledi. Akşam olunca Uranos, Gaia'yı görmeye geldi. Konuştular biraz vakit geçirdiler; sonra yattılar. Hiç bir şeyden şüphelenmeyen Uranos, derin bir uykuya dalınca, Kronos geldi ve tırpanla babasını hiç acımadan biçip, vücudunun kanlı parçalarını denize attı. Babasına ilk tırpanı attığı zaman açılan büyük yaralardan sızan siyah kan damlaları yere damlayınca yenilmez Erinyes "Hiddet"ler, korkunç Geants "Dev" ler ve Meliades perileri doğdular. Dalgaların üstünde çalkalanan et parçalarına gelince; onlarda beyaz köpüklere dönüştüler. Sonra kanlı et parçalarının meydana getirdiği bu beyaz köpükten genç ve güzel bir tanrıça olan Aphrodite doğdu. Onu dalgalar bir sedef kabuğu içersinde çiçeklerle süsleyerek Kıbrıs adasına götürdüler " diyerek sözlerini bitirdi.Aslında dikkat çekici ve zevkli bir dersti. Şaşırır gibi gözlerini açmıştı Dora. Sonra gülümsedi. Profesör "- Neyse çocuklar bu derslik bu kadar yeter..Hadi gidin çıkın bahçede tepişin..Birşeye ihtiyacınız olursa yada bir sorununuz..Her konuda bana gelebilirsiniz..Odamda olacağım..Hadi hala oturuyorsunuz..Kalkın kalkın..Dersimiz bitmiştir.. "diye ekledi. Gerçekten sevecen ve iyi kalpli biriydi. Kardeşi Aritmansi profesörüne benzediğini söyleyemeyecekti. En azından şimdilik. Gülümseyerek eşyalarını topladı ve sınıftan çıktı.

Mükemmele Yakın Bence...

Teşekkürler saygıdeğeR Profesör xP Bir tane Daha! Bir sitede profesör olaraktan işlediğim kehanet dersi...

Büyük Salon~ Dersten Bir Önceki Gün

Büyük Salonda seçmen şapka töreninin ardından güzel ve büyüleyici bir yemek başlamıştı. Pat’in ilk senesi olduğundan pek çok profesör ile tanışmıyordu. Kendisi henüz geçen sene mezun olmuştu. Kehanet Dersinden öğrencilik yıllarından nasıl da nefret ettiğini aklında canlandırıyordu. Fakat şimdi Kehanet Profesörü olarak Hogwarts’ta işine başlamıştı. Gerçekten bir rüya gibiydi. Aklında karmaşalar artıyordu nedense. Bir şeyler olacağı beynini kurcalıyordu. Ama bunları söyleyerek Büyük Salonda ki keyfi yok edemezdi. Beyninde şiddetli ağrılar ve saldırılar görüyordu. Küçük bir kız , evet küçük bir kız ölüyordu. Lanet ile. Pat o anda donup kaldı. Camlardan içeri siyah maskeliler giriyordu. Kehaneti doğruydu ve küçük bir kız ölecekti. Pat hızla bağıran çocukların yanlarına gidiyordu. Karmaşa içinde hiçbirini görmek mümkün değildi. Saldırılar hızlanmış, etrafta inleyenlerin sayısı artmıştı. En köşede Slytherin masasından kalkan küçük kızı gördü ve hızla yanına geldi. Kızı durdurmak sanki mümkün değildi. Büyük hızla Ravenclaw masasının yanında duran ve kolunu tutan çocuğun yanına doğru koşuyordu. Pat içinden “ Olamaz..Hayır Dia..Sen olmamalısın..dedi fakat o anda kıza ulaşan lanet ile kız kendini yerde buldu. Pat de eskiden böyle canilerin yanında olduğuna inanamıyordu.

Soluk soluğa gözleriyle Matt ‘ i arıyordu. Yoktu. Ortalarda gözükmüyordu. Pat hızlı hızlı soluk alırken bir yandan da etrafı kolaçan ediyordu. Siyah maskeli bir Ölüm Yiyen Pat’e doğru “ Crucio” diye bağırdı. Pat ise ani bir hamle ile kenara çekilerek asasını doğrulttu ve “ Avada Kadevra” dedi. Asasının bunu becerebileceğini umuyordu ki isabet etmediğini görünce hayal kırıklığı yaşadı. Kahkaha seslerini duyabiliyordu. Hızla oradan uzaklaşmaya başladı. Arkasından gelmiyordu maskeli. Çocukları dışarı çıkartmaya çalışıyordu. En güvenli yer tuvaletler ve ortak salonlardı. Fakat ortak salonlar oldukça uzaktı. Son çare tuvaletlerdi. Korkuyla titreyen çocukları tuvaletlere tıkıştırdılar ve aceleyle ortak salona döndüler. Döndüklerinde ise darmadağın olmuş bir salon ve kırık camlarla karşılaştılar. Gitmişlerdi. Herkes derin bir soluk alsa da bir öğrencisini kaybetmişti Hogwarts. Ailesine nasıl bir açıklama yapacaklarını bilemeseler de buna mecburdular.


Ders Günü ~ Tanışma.

Pat gece neredeyse uyku uyuyamamıştı fakat gene de dinç olma umudunu yitirmemişti. O gün ilk dersini işleyecek olması iyiydi. Odasının penceresini açtı ve üstüne cübbesini geçirerek Büyük Salon’a indi. Herkes sadece susuyor ve önlerinde ki yiyeceklerle oynuyordu. Pat başıyla müdürü selamdı ve hemen binasının masasına gitti ve somurtanlara”

” Kendinize gelin..Slytherinlilere yakışmıyor. Hemen kahvaltılarınızı bitirin ve dersime katılanlar eşyalarını alıp kuzey kulesine gelsinler.” Dedi. Aslında böyle olmaları normaldi. Çünkü binanın en neşelilerinden biri olan Dia ölmüştü ve hayaleti burada olmayacaktı. Binanın neşesinin kaçtığı belliydi. Bu yüzden fazla baskı yapmadı ve tabaklarda duran leziz yiyeceklerden birkaçını midesine indirdi. Kuzey Kulesinde işleyeceği için sabırsızlanıyorduHenüz dersinin başlaması için 1 saati vardı. Kuzey Kulesine gelmişti. Ortalarda bir kapı olmayacağını biliyordu Pat. Sonra başını tavana kaldırdı ve bir pirinç levhada” Eleadora Patrisia Dryope, Kehanet Profesörü” yazıyordu. Pat büyülenmişçesine levhaya bakmayı sürdürürken kapak birden açıldı ve parıltılı bir merdiven indi. Gülümsedi ve derin bir soluk alarak merdivenleri tırmandı. Bu küçük oda ona huzur veriyordu. Bir zamanlar burada ders işlerken şimdi bir profesör olmuştu. Etraf toz bulutu ile kaplıydı. Çevrede bulunan masalara göz gezdirdi. Hepsi oldukça kirliydi. Fakat kendiyle gurur duyuyordu Pat. Sonra hafifçe asasıyla “Akla,Pakla” dedi ve eşyaların anında tertemiz oluşunu izledi. Masalar şimdi pırıl pırıl parlıyordu. Göz kamaştıran bir güzelliğe sahip olmuşlardı. Masaların üzerlerinde duran eşyalara şöyle bir göz gezdirdi. Masalarda örtülü dantel işlemeli örtüler çok hoştu. Raflardaki fincanlar ise tamamen mükemmeldi. İlk günden fincanlarla işleri olmayacaktı. Çünkü ilk ders saatini tanışmaya ayıracaktı Pat. İçeriye hoş bir koku katması için bir tütsü yaktı Pat. Gerçekten huzur verici bir kokusu vardı. Saatler ders vaktinin başlaması gerektiğini söylüyordu. Yavaş yavaş öğrenciler de içeriye girmeye başlamışlardı. Pat kapağı açtı ve yukarıdan öğrencilerine dönüp” Dikkatli olun..Oldukça dik bir merdiven” diyordu ki o anda bir kız yere kapaklandı. Pat ise “ Ah be yavrum..Biraz daha dikkatli olsana” demişti. Sonra herkes içeri girdiğinde kapağı kapattı ve boğazını temizleyip konuşmaya başladı “ Sevgili yavrularım.. Öncelikle bu dersi tercih ettiğiniz için çok teşekkür ederim. Kehanet kolay bir ders değildir. Öğrencilik yıllarımda açıkçası pek sevmezdim bu dersi ama her sene katılırdım. Böyle giderken aklımı kurcalayan olayları aileme anlatmaya başladım ve gördüğüm saçma sapan rüyalardan bahsettim. Fakat hepsi kısa bir süre sonra gerçekleşince görme yeteneğimin gerçekten olduğunu fark ettim. Ama size bir uyarı da bulunmak zorundayım. Eğer görme yeteneğinizin güçlü olduğunuzu düşünüyorsanız burada olun. Fakat öyle bir yeteneğiniz yoksa size bye bye demekten başka çaremiz yok canlarım.” Dedi ve güzel gülümsemesini yüzüne kondurdu. Öğrencilerin hepsinin dikkatli bakışlarla etrafı süzdüğünü görebiliyordu. Sonra ufak bir kahkaha attı ve “ İlk dersimizi tanışmaya ayırıyorum “ dedi ve asasını kıvrak bir hareketle sallayarak hava da “ Kehanet Profesörü Eleadora Patrisia Dryope “ yazısını ortaya çıkardı. 1-2 dakika sonra ise yazıyı silerek konuşmaya başladı.” Sizden başlayalım küçük bayan. Tanıtın kendinizi diyerek orada oturan ufak tefek Slytherinli kızı gösterdi. Ayağa kalkan ve konuşan küçük Slytherinli kızdan sonra teker teker herkesi kaldırdı ve tanışma faslını bitirdi. Saati artık dersin bitmesi gerektiğini bildiriyordu. Yavaşça” Dersimizin sonuna geldik. Sizden ufak bir ödev isteyeceğim. Neden bu dersi seçtiğinizi anlatacaksınız.. Ödevleriniz Çarşambaya kadar hazır olsun lütfen dedi ve kapağı açtı. Öğrencilerin teker teker merdivenlerden inmesini izledi. Gerçekten iyi bir ilk ders çıkardığını umuyordu.