Peron 9/3 Çeyrek

Buradan biletinizi alabilirsiniz!!


<===Rp İn===>

Eren tren biletini aldı ve hızla trene bindi.

Alassea hızlıca yürüyordu.Bi anda ayağı kaydı ve yere kapaklandı "Lanet olsun." diye mırıldandı.Yanına gelen bi muggle Alassea'ya elini uzatarak "Yardım edebilirmiyim?" dedi çok güler yüzlü bir kadındı.Alassea kadına ters ters baktı ve terslercesine "Gerek yok." dedi ve yerden destek alarak ayağa kalktı.Bavulunu eline aldı ve hızlı hızlı yürümesine devam etti.Gişeye gelmişti sonunda.Çabucak biletini alıp ordan uzaklamak istiyordu.Kadının uzattığı bileti hızlıca çekip aldı.Hemen kompartımanına binmek istiyordu.Hemen biletine baktı ve 3. kompartıman yazıyordu.Hızlıca kompartımanına gitti.

Violette sabırsızlıkla ve öfkeyle birilrini görmeyi bekliyordu. İleride Draco'yu gördü ve yanına koştu. Yanında aileside vardı. Violette hemen:
- Draco....Heyy tanıdın mı beni?? 4 yaşındaki yaramaz küçük Violette...Draco..Seni çok özlemişim..Hatırlıyor musun küçükken ne yaramazlıklar yapardık? dedi ve hemen boynuna sarıldı. Violette umduğunu bulmuştu. Eskilerden birini görmüştü fakat bu kadarını da tahmin edemiyordu. Çünkü küçüklük kankasını görmek harbiden muhteşem birşeydi.. Violette hemen meraklı moduna geçti ve soru yağmuruna başladı:
- Ee...Ailen nasıl? Nasıl gidiyor? Hangi binaya seçileceğini umuyorsun ? Beni hatırladın değil mi?? diye soruları ard arda yağdırdı. Sonra sakinleşti ve:
-Burada bekle..Biletimi almam lazım dedi ve hemen ilerdeki biletçiye doğru uzaklaştı. Adama:
- Bir Peron 9/3 Çeyrek bileti lütfen...Acelem var...dedi ve adam bileti uzattı. Elbette bir muggle değildi adam. Bunun için Violette hiç tedirgnlik duymadı ve hemen biletini çantasına koydu ve Draco'nun yanına geldi...[/color]
NoT: Belki küçüklük arkadaşı olabiliriz...? Ne dersin? Ondan böyle bir kurgu yazdım...

out:süper fikir
in:
Draco,Emilie'i görünce çok sevinmişti onunla ne kadar zamandır görüşememişlerdi ama eskiden gerçekten çok yakın arkadaşlardı.Emilie'e;
-Emilie seni gördüğüme çok sevindim ne zmanadır görüşemedik.Ailem iyi
dedi. Ve annesine baktı babası yine gelmemeişti zaten ne zaman Draco'yu önemsemiştiki. Sonra Emilie'e döndü ve;
-Hangi binaya seçiliceğimi sanıyorsun?
dedi. Ve gülümsedi Slytherin'e seçiliceğine adı gibi emindi.
-Sen nasılsın? onca zaman görüşemedik.
diye sordu.

Arya Hogwarts'ı çok merak ediyordu. Küçüklüğünden beri hayallerini süsleyen en gizemli mekandı orası. O gün erkenden kalkmıştı ve bütün eşyalarını kontrol etmişti.
Hava sonbaharın gelişine aldırmıyor gibi açıktı, hafif bir meltem esiyordu. Arya etrafına bakınarak girdi istasyona. Önce nereden girirleceğini bulamadı, kardeşini etrafta göremiyordu. Sonra birden annesini farketti kalabalığın içinde. Annesi de onu arıyor gibiydi. Onu bulur bulmaz "Neredeydin sen? Tren kalkmadan gidip bavullarını yerleştirelim, haydi" dedi Arya'ya. Kendisi perondan geçmeden önce "Beni takip et ama sen koşarak geç" dedikten hemen sonra 9. ile 10. peronları ayıran duvara doğru yürüdü ve gözden kayboldu.
Arya derin bir nefes aldı ve koşmaya başladı. Birkaç saniye sonra kendini Hogwarts treninin kalkacağı peronda buldu. Annesi oan bir gişeyi gösteriyordu, bir yandan da bavulları trene yüklemek için sıraya girmişti. Arya'nın bilet alması gerekiyordu önce. Sıraya girdi ve kendisine sıra geldiğinde "Bir bilet lütfen" dedi.
Gişedeki adam donuk bir yüzle ona biletini uzatırken adama teşekkür etti, ardından annesinin yanına koştu ve bavulları trene yüklemesine yardım etti. Tren kalkmadan önce kendine boş bir kompartman yada oturacak bir yer bulmalıydı.
Tren kalkarken annesine veda eti ve boş bir yer aramak için trende dolaşmaya başladı.

Chris biletini almıştı.heyecanlıydı.ailesine veda etti ve koşar adımlarla ilerledi.nihayet trene binmişti.heyecanı he halinden belliydi.çünkü hogwartsı merak ediyordu.ve sonunda amacına ulaştı.

yolda yürüyordu.çok mutluydu.hogwarts ekspresine binecekti.peron 9/3 çeyreğe nereden gidildiğini bilmiyordu ama ailesi ona yardım edecekti.istasyona geldiler önce duvardan geçtiler.bu çok farklı bir duyguydu hermione için.biletini aldılar.ailesi ile vedalaştı.ama üzülmüyordu.hogwartsa gidecekti.bu inanılmazdı.yepyeni maceralar yaşayabilirdi.çok güzel dostluklar yapabilirdi.trene bindi.şimdi çok heyecanlıydı.ailesine el salladı ve tren yavaş yavaşhareket etmeye başladı....

King's Cross'da Hermionie için heyecanlı bir gündü. Hogwarts da ilk günüydü. Bebekliği başta olmak üzere her zaman ailesine oradan bahsetmişti. Ailesi de ona oradaki arkadaşlıklarını anlatmıştı. Görünüşe göre, babannesi ve dedesi Ravenclaw'dı. Anneannesi ve dedesi ise Hufflepuff'tan mezunlardı. Annesi ve babası ise Gryffindor'du. Acaba o ne olacaktı? Herm, bunu düşünürken yanına genç, onun yaşlarında biri yaklaştı.

Affedersiniz rahatsız ediyorum beni bağışlayın. Acaba Peron Dokuz Üç Çeyrek diye bir trene nereden geçebilirim?

Sesinden çekingen ve sakar olduğunu hemen anladı Hermionie. Ama itiraf etmeliydi çok da şekerdi.

Şu dokuz ve on numaralı peronların arasındaki duvardan çaktırmadan geçmen gerekiyor.

Çocuk gülümsedi.

Teşekkürler Hogwarts'a mı? Adınız ne?

Hermionie gülümsedi. Çocuk ona belki de çıkma teklif edecekti.

Hermionie.

Çocuk elini uzatarak.

Ben de Ron. Peron için bilet alalım mı?

Herm, elini sıktı ve biletçiye doğru gittiler.