Ad&Soyad:Paige Hilary Halvert
Yaş:17
Kişisel Özellik:Cesaretli,dürüst,iyi kalpli
Batıl İnanç:Yok
Burç:İkizler
Favori Ders:Kehanet
Örnek Rp:Karanlıkta kaybolmuştum.Kafam çok karışıktı.Karanlığa gömülmüştüm adeta.Gözlerimden yaşlar akıyordu.Ama hiçbiri umrumda değildi.
Annem ve babam boşanıyordu.Karanlık bir köşede karanlık düşüncelere dalmıştım.Annem ve babam her zamankinden daha kötü kavga ediyorlardı.
Kardeşim yanımda göz yaşlarına boğulmuştu.Karanlıktan yüzü bile görülmüyordu.Herşey saçma geliyordu.En sonunda ayağa kalkacak gücü kendimde bulabilmiştim.
Kardeşime gelmemesini söyledim.Ama kardeşim çok küçüktü yalnız kalmak istemedi.Odaya girdim.Annem ve babam birbirlerine girmişlerdi.
Bir anda yeri sallamaya başladım.Annem ve babam deprem olduğunu sandılar kardeşimi buldular ve kaçmaya çalıştılar.Benide almaya çalıştılar.
Ama ben gitmek istemedim.Ölmek istiyordum.Bütün acılar sona erecekti.Heryer yıkılmıştı.Annem babam ve kardeşim öleceklerdi.Onları buradan ışınlanarak çıkardım.Ama ben geri döndüm.
Ölmeye karar vermiştim.Ama bir anda gözümde bir ışık belirdi.Güneş kadar parlaktı hiçbir şey göremiyordum.Ama bir fısıltı duydum bana ölmemem gerektiğini söylüyordu.
Oradan çıktım.Heryerim kan içindeydi.Bir ambulans sesi duydum ve gözlerimi kapadım.Gözlerimi kapamamla birlikte bir fısıltı daha duydum.Bana doğru yolu seçtiğimi söylüyordu.
Gözlerimi tekrar açtığımda bütün sevdiklerim yanımdaydı.Ama babam ve annem boşanıyordu.Bu hiçbir şeyi değiştirmiyordu.Hala çok acı çekiyordum.
Yarın mahkemeleri vardı.Annem garip bir şeyin olduğunu söyledi.Evimizdeki hiç bir eşya zarar görmemişti.Bu sayede taşınmak çok kolay oldu.
Annem ve babam mahkemeye gelmeme izin vermediler.Bizde kardeşimle birlikte odamızı tasarlıyorduk.Hiç bir şey çözümlenmemişti.AMa hayatımda hastanede başımda tüm sevdiğim kişilerin olduğu
an kadar mutlu bir anım olduğunu hatırlamıyorum.